Ο τράχηλος της μήτρας είναι το κάτω τμήμα της μήτρας που συνδέει την κοιλότητα της μήτρας με τον κόλπο.
Με τον όρο «παθολογία του τραχήλου», εννοούνται οι καλοήθεις αλλά, και οι κακοήθεις αλλοιώσεις που εντοπίζονται στον τράχηλο της μήτρας.
Θέλει προσοχή, καθώς οι καλοήθεις αλλοιώσεις, μπορεί να εξελιχθούν σε κακοήθεις, εάν δεν διερευνηθούν σωστά από τον Γυναικολόγο και δεν αντιμετωπιστούν ως πρόβλημα.
Συνήθεις παθήσεις που εντοπίζονται στην περιοχή του τραχήλου της μήτρας, είναι:
- Κολπίτιδα ή Τραχηλίτιδα, δηλαδή φλεγμονή του τραχήλου της μήτρας, λόγω λοίμωξης από βακτήρια, ιούς ή μύκητες, σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις (HPV, γονόρροια, έρπης).
- Πολύποδες του ενδομητρίου: Είναι συνήθως καλοήθεις που εξαλλάσσονται σπάνια σε κακοήθεις.
- Ινομυώματα: Οι πιθανότητες να εξαλλαχθούν σε κακοήθεια είναι κάτω του 1%
- Αλλοιώσεις στο επιθήλιο του τραχήλου της μήτρας – Δυσπλασίες: Οφείλονται κυρίως σε λοίμωξη από τον ιό HPV και είναι διαφόρων μορφών βαρύτητας. Η δυσπλασία του ενδομητρίου έχει κλινική σημασία, επειδή είναι συχνά o πρόδρομος για το αδενοκαρκίνωμα του ενδομητρίου.
- Ανεπάρκεια του τραχήλου, δηλαδή όταν είναι αδύναμος ή ανοικτός, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε αποβολές κατά το δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.
- Στένωση του τραχήλου, η οποία μπορεί να οφείλεται σε τραυματισμό, λοίμωξη ή χειρουργική επέμβαση, και μπορεί να προκαλέσει δυσκολία στη γονιμοποίηση ή στον τοκετό.
- Αδενομύωση: Καλοήθης όγκος που προέρχεται από τους αδένες του τραχήλου της μήτρας. Συνήθως δεν είναι επικίνδυνος, αλλά μπορεί να χρειάζονται παρακολούθηση.
Ο Γυναικολόγος Δρ. Γ. Βαμβακάρης, με τεράστια εμπειρία στην παθολογία τραχήλου μήτρας, διενεργεί έναν ενδελεχή υπερηχογραφικό έλεγχο της γυναίκας κατά την εξέταση. Ανάλογα με τη βαρύτητα των ευρημάτων που καταγράφονται στο τέστ Παπανικολάου, την ενημερώνει αναλυτικά για το αποτέλεσμα, την περαιτέρω διερεύνηση και την αντιμετώπιση.
- Στις ελαφρού τύπου αλλοιώσεις διενεργεί κολποσκόπηση (λεπτομερέστερη εξέταση του τραχήλου, του κόλπου και αιδοίου) παρακολούθηση και επανάληψη του τέστ Παπανικολάου, μετά από ένα 6μηνο. Συνήθως, οι ήπιες αλλοιώσεις σε ποσοστό 80%, αυτοϊώνται.
- Στις δυσπλασίες διενεργεί υστεροσκόπηση και λήψη βιοψίας για ιστοσλογική εξέταση προκειμένου να γίνει πλήρης διερεύνηση του κινδύνου για καρκίνο του ενδομητρίου.
- Στις σοβαρού βαθμού αλλοιώσεις, η θεραπεία που ακολουθεί είναι πάντα, η χειρουργική αφαίρεση της βλάβης. Ο ιατρός ενημερώνει ότι αν η γυναίκα μείνει χωρίς εξαίρεση της βλάβης, η αλλοίωση είναι πιθανόν να οδηγήσει σε κακοήθεια και κίνδυνο για τη ζωή της.